Een paar minuten nadat ik deze foto's had gemaakt zie ik een Lepelaar aan komen vliegen, precies mijn richting op. Ik richt meteen me camera op de vliegende Lepelaar.
het zou toch niet waar wezen dat die voor mijn neus gaat landen??? Jawel hoor.....
Lepelaar (Spoonbill, Platalea leucorodia)
Nog géén minuut later land er weer een volwassen Lepelaar die zich bij de andere mengt. Nu zijn ze met zijn tweeën door het water aan het woelen met hun lepelvormige snavel.
Deze Lepelaars hebben al voor nakomelingen gezorgd, want meteen er achteraan landen er 2 juveniele Lepelaars....wat een feest!!!! en voor mijn neus. Ze zijn al groot genoeg om zelf hun voedsel bij elkaar te vinden, wat je hier kan zien.
Wat gaaf zeg om zulke jonge Lepelaars van zo dichtbij te mogen aanschouwen. En gelukkig nog binnen het bereik van mijn 420mm lens. Als deze 2 jonge Lepelaars tegenover elkaar in het ondiepe water staan, beginnen ze een beetje met elkaar te spelen, wat dan zulke foto's opleveren.
Ik heb daar nog veel meer foto's van kunnen maken, maar die laat ik liever niet hier allemaal zien, want anders wordt dit blog helemaal te lang. Ja als je dit van zo dichtbij mee kan maken, dan ben je even de gelukkige op aarde. Ze komen zelfs nog dichterbij als ze klaar zijn met het speelminuutje. Ze gaan beiden op het modderige grondvlak staan, net als waar de Witte Kwikstaart zich bevond. Ja dan zijn ze wel heel dicht voor mijn lens. Gelukkig krijg ik ze nog wel vol in beeld. De volgende foto's zijn daarom ook bijna niet gecropt.
Ook nog even poetsen
Terwijl de volwassene Lepelaars nog door het ondiepe water lopen..
En zwaai bewegingen in het water maken om op deze manier op de tast allerlei prooidieren te vangen.
Houden deze volwassen Lepelaars het op een gegeven moment voor gezien..
En vliegen weg. De Juveniele Lepelaars blijven een beetje beteuterd achter..
En gaan er dan ook maar vandoor.
Dit is typisch zo'n moment: op de juiste tijd, op het juiste moment. Terwijl ik hier eigenlijk ben voor de Geoorde Futen met jonge. Die ik dan wel gezien had, maar veel te ver weg. Dat was ik dan al snel weer vergeten.
Zo ben ik uiteindelijk toch met een vreugde dansje en een hele grote big smile naar huis gereden. :-)
Natuurlijk heb ik veel meer foto's gemaakt van dit moment, dan dat ik hier heb laten zien. Om echt een goed beeld te krijgen wat ik allemaal gezien heb, kan je de hele reeks hier bekijken.
In mijn volgende blog even geen vogel foto's maar andere dieren. Één van mijn favoriete zoogdieren...de Reeën tussen de witte bloempjes?
Of ze gelukt zijn zie je in mijn eerst volgende blog.
Iedereen wéér hartelijk dank voor zijn/haar reactie op mijn vorige blog, en voor de mensen die op vakantie gaan, een hele fijne vakantie toegewenst!
Groeten,
Remco