woensdag 19 december 2012

Sneeuwgors & Waterral

Als er één zangvogel is die hoog op mijn wensenlijst stond dan is het wel de prachtige Sneeuwgors. Ik moet er wel bijna een héél jaar opwachten, aangezien het een trekvogel is die in het najaar vanuit het hoge noorden naar het zuiden trekt en daarbij Nederland aandoet als rustplaats en overwinteringsgebied. Ik hou dan ook Waarneming nauwlettend in de gaten in die periode. Als ik ontdek dat er begin november een 4-tal Sneeuwgorzen zijn gesignaleerd in Katwijk, besluit ik al snel mijn doel daarop te focussen, maar ik krijg ook een bruikbare tip van een goede medefotograaf (beginnend met een H.) om een andere vogel te kunnen platen die ook hoog op mijn wensenlijst stond, de Waterral. Het zouden dan 2 vliegen in één klap moeten gaan worden, oftewel 2 wenssoorten in 1 ochtend.

Eerst besluit ik voor zonsopkomst naar de Waterral te gaan op zondagochtend 4 November. Het is eerst even zoeken naar de plek, maar als ik in de verte zijn achterste witte pluim heen en weer zie wippen langs het riet, wordt het me duidelijk dat ik goed zit. Ik zoek een plekje tussen het riet en ga plat op mijn buik liggen en mijn camera heb ik op mijn statief geplaatst en op de laagste stand uitgeschoven. Ik wacht rustig af totdat de Waterral weer voorzichtig uit het riet komt. Alles zit weer eens mee die ochtend. De zon komt langzaam op en het is ook nog eens windstil.

Als de Waterral tevoorschijn komt, wacht ik eerst geduldig zodat hij zich op zijn gemak voelt.....ze blijven tenslotte behoorlijk schuw. 

Ik kan mijn eerste shots maken terwijl de zon achter mij opkomt.

Waterral (Water Rail, Rallus aquaticus)





















































Ik merk dat het zondagochtend is, want ik zie aan de overkant mensen lopen die hun hond uitlaten, net als het wandelpad achter mij. De Waterral vertrouwt het al niet meer en duikt weer de dekking in.
Ik blijf geduldig liggen, want ik weet nu dat hij opzoek is naar eten en terug zal keren aan de waterkant. De vraag is alleen waar. na een kwartier komt die weer voorzichtig het riet uitlopen. Het licht begint ook al mooier te worden.
































































Hij komt zelfs al dichterbij.....ik vind de pose hier wel interessant om aan jullie ter laten zien.






















Toch wel gaaf om zo'n schuwe vogel van zo dichtbij te mogen zien en vastleggen. Ik durf niet héél veel opnames te maken, want ik ben bang dat hem dat weer afschrikt en weer meteen de dekking opzoekt.






















Toch vertrouwt de Waterral het niet door de geluiden om hem heen en duikt toch weer het riet in. En zo maak ik dan mijn laatste opname van deze prachtige mysterieuze Waterral.






















Maar ik heb nog een doel voor ogen deze ochtend, want ik wil ook graag de Sneeuwgorzen fotograferen in de Buitenwatering in Katwijk.

Ik hoorde een dag ervoor dat Peter Duijndam er ook naartoe zal gaan.
Ik kom over 11:00 uur aan op de plek waar ze al paar dagen gezien zijn. Een groepje van 4    Sneeuwgorzen. Ik zie al gauw de postbode (Peter) staan samen met Lorenzo. Verder op het strand zie ik al een aantal fotografen op het zand liggen. Daar zullen vast de Sneeuwgorzen zitten. Ik krijg eerst weer zo'n oven heerlijke bakje warme koffie van mijn goede vriend Peter ;-)

Nadat ik die heb opgedronken ga ik ook een poging wagen om deze prachtige trekvogel vast te leggen. Wel is er in die ochtend een mountainbike wedstrijd aan de gang, waardoor de 4 Sneeuwgorzen zich continu verplaatsen binnen het gebied. Zo zaten ze eerst op de stenen schuine kade. Het valt niet mee om ze er dan uit de hand op te krijgen, maar zijn er toch een paar redelijk gelukt.

Sneeuwgors (Snow Bunting, Plectrophenax nivalis)













































Er gaat 1 Sneeuwgors wel erg mooi poseren voor mijn lens....even rekken en strekken.























Omdat het toch wel ongemakkelijk fotograferen is op een schuine kade en uit de hand, hoop ik stiekem dat ze nog het strand kiezen om te foerageren. gelukkig na ruim een kwartier vliegen ze op en landen op het zand. Zo kan ik mooi mijn camera op het harde zand leggen en kan ik toch nog gemakkelijkere plaatjes schieten. Gelukkig kwamen ze niet heel dichtbij zodat ik anders niet meer kan scherpstellen, maar blijven ze binnen het bereik van mijn lens. Het levert dan zulke opnames op, waar ik stiekem wel blij mee ben.























En zo ga ik weer met een vol geheugenkaartje huiswaarts en besef ik wéér dat ik een top ochtend heb gehad en mijn doelstelling heb bereikt. Ook kan ik weer 2 dikke strepen zetten op mijn wensenlijst bij Sneeuwgors & Waterral.

Uiteraard zijn nog veel meer foto's te bekijken van deze 2 prachtige vogels bij Galleries/Recente foto's.

Ik wil jullie weer hartelijk danken voor al jullie reacties op mijn vorige blog:

Bosuil in de duisternis?

Volgende week dan mijn laatste nieuwe blog die ik aan jullie laat zien. Dan heb ik toch wel al mijn mooiste foto's aan jullie laten zien en kan ik mij voorbereiden op mijn laatste blog van dit jaar waarin al mijn mooist foto's van het afgelopen jaar te zien zijn. Yvonne kwam namelijk met dat mooie initiatief, wat vorig jaar ook al een succes geworden is, om je mooiste foto's van het jaar in 1 blog te laten zien.

Groeten,

Remco 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...